De Tulp met zijn boeiende historie heeft een stukje van mijn hart gestolen. Ze tracht de Tulp te ontdoen van de vanzelfsprekendheid en bijna banale van de Tulp. De Tulp terug te brengen naar de tijd dat hij gezien werd als 'de bloem van God'. Want goddelijk mooi is hij. Vormeenvoud en beweging zijn met elkaar verweven.
Ze schildert de bloemen en bladeren op grote doeken en verheft ze het liefs in menselijke & bovenmenselijke maat. Meestentijds worden de bloemen verbeeld in triptieken en Fibonacci reeksen. De kracht wordt daardoor versterkt, de kracht van herhaling & maatvoering & vormverbeelding. De zeggingskracht van de doeken mag overweldigend zijn. Het uitvergroten van wat wij zo vanzelfsprekend vinden mag een stukje magie en verwondering terugbrengen in de ziel. De doeken hopen op een contemplatieve uitwerking!
